วันที่ 11 กันยายน 2001 เป็นวันที่โลกต้องจดจำ เมื่อการโจมตีที่น่าสยดสยองเกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา ผู้คนจำนวนมากที่ติดอยู่ในเครื่องบินที่ถูกจี้และในอาคารเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ได้ทำการโทรศัพท์และทิ้งข้อความเสียงที่สะเทือนใจ ซึ่งบันทึกเสียงเหล่านี้ไม่เพียงแต่บันทึกความกล้าหาญของผู้ที่เผชิญหน้ากับความตาย แต่ยังสะท้อนถึงความรักและความสัมพันธ์ที่พวกเขามีกับคนที่รัก
"ฉันรักคุณมาก": ข้อความสุดท้ายของ Brian Sweeney ถึงภรรยา
Brian Sweeney เป็นนักสัญญากลาโหมที่โทรหาภรรยา Julie จากเที่ยวบิน United Airlines Flight 175 หลังจากที่เขาตระหนักว่าเครื่องบินถูกจี้ ในข้อความเสียงที่เต็มไปด้วยอารมณ์ เขากล่าวว่า: "Jules นี่คือ Brian ฟังนะ ฉันอยู่ในเครื่องบินที่ถูกจี้ ถ้าสิ่งต่าง ๆ ไม่เป็นไปด้วยดี และมันก็ดูไม่ดีเลย ฉันแค่อยากให้คุณรู้ว่าฉันรักคุณมาก" ข้อความนี้กลายเป็นหนึ่งในข้อความสุดท้ายที่เธอได้รับจากเขา ซึ่งทำให้เธอรู้สึกถึงความรักที่เขามีให้แม้ในช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุด
โทรศัพท์ของ Betty Ong จากเที่ยวบิน American Airlines Flight 11
Betty Ong พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินได้ทำการโทรครั้งแรกในวันที่ 11 กันยายน โดยแจ้งไปยังศูนย์จองของ American Airlines ว่าเที่ยวบิน 11 ถูกจี้ไม่นานหลังจากที่ออกจากบอสตัน เธอรายงานอย่างใจเย็นว่า: "ฉันคิดว่าเรากำลังถูกจี้" เสียงของเธอแสดงถึงความสงบในขณะที่เธอพยายามให้ข้อมูลที่จำเป็นเพื่อช่วยเหลือผู้โดยสารและลูกเรือ แม้ว่าเธอจะรู้ว่าชีวิตของเธออยู่ในอันตราย
โทรศัพท์ฉุกเฉินของ Melissa Doi จากชั้น 83 ของหอคอยใต้
Melissa Doi ผู้บริหารธุรกิจโทรหาหมายเลข 911 จากชั้น 83 ของหอคอยใต้ ในการบันทึกเสียงที่น่าขนลุก เธอกล่าวว่า: "เรายังอยู่ที่นี่ กรุณา เราต้องการความช่วยเหลือทันที ชั้นเต็มไปด้วยไฟ เราหายใจไม่ออก กรุณาส่งใครสักคนขึ้นมาที่นี่ตอนนี้" เสียงของเธอแสดงถึงความตื่นตระหนกและความสิ้นหวัง ขณะที่เธอพยายามขอความช่วยเหลือในขณะที่เธออยู่ในสถานการณ์ที่น่าสยดสยอง
"ฉันรักคุณมาก": คำพูดสุดท้ายของ Jill Gartenberg ถึงสามี
Jill Gartenberg ผู้บริหารธุรกิจวัย 31 ปี โทรหาสามี Jim ซึ่งเป็นนักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์จากชั้น 101 ของหอคอยเหนือ ในคำพูดสุดท้ายของเธอ เธอกล่าวว่า: "ฉันรักคุณมาก ฉันรักคุณมาก" คำพูดเหล่านี้เป็นการยืนยันถึงความรักที่เธอมีต่อสามี แม้ในช่วงเวลาที่ชีวิตของเธออยู่ในอันตราย
โทรศัพท์สุดท้ายของ Kevin Cosgrove ขณะที่หอคอยใต้ถล่ม
Kevin Cosgrove ผู้บริหาร ทำการโทรจากชั้น 105 ของหอคอยใต้ในขณะที่มันเริ่มถล่ม เสียงของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกกล่าวว่า "โอ้พระเจ้า... อAH!" ก่อนที่สายจะเงียบไป ความตื่นตระหนกในเสียงของเขาทำให้ผู้ฟังรู้สึกถึงความสิ้นหวังและความกลัวที่เขาเผชิญในช่วงเวลาสุดท้าย
โทรศัพท์จากผู้โดยสาร Flight 93
ผู้โดยสารบนเที่ยวบิน United Airlines Flight 93 ได้โทรศัพท์ไปยังครอบครัวและเพื่อน ๆ เพื่อบอกเล่าถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้น พวกเขาได้พูดคุยเกี่ยวกับการวางแผนที่จะต่อสู้กับผู้จี้เครื่องบิน เพื่อป้องกันไม่ให้เครื่องบินไปถึงเป้าหมายที่อาจเป็นอาคารรัฐสภาหรือทำเนียบขาว เสียงของพวกเขาแสดงถึงความกล้าหาญและความมุ่งมั่นที่จะไม่ยอมให้ผู้จี้เครื่องบินประสบความสำเร็จ
โทรศัพท์จากผู้โดยสาร Flight 77
ผู้โดยสารบนเที่ยวบิน American Airlines Flight 77 ซึ่งถูกจี้และพุ่งชนอาคารเพนตากอน ก็ได้ทำการโทรศัพท์ไปยังครอบครัวเช่นกัน การบันทึกเสียงเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงความตื่นตระหนกและความสิ้นหวังในขณะที่พวกเขาพยายามบอกลาและส่งข้อความถึงคนที่รัก
ความสำคัญของการบันทึกเสียงเหล่านี้
การโทรศัพท์และข้อความเสียงเหล่านี้ แม้ว่าจะน่าสะเทือนใจในการฟัง แต่ก็เป็นการเตือนใจที่ทรงพลังถึงความกล้าหาญและความมุ่งมั่นของผู้ที่เผชิญกับสิ่งที่ไม่อาจจินตนาการได้ในวันที่ 11 กันยายน 2001 นอกจากนี้ยังเน้นย้ำถึงผลกระทบอันลึกซึ้งที่การโจมตีมีต่อคนที่รักผู้เคราะห์ร้าย ซึ่งตอนนี้ต้องอยู่กับความทรงจำของคำพูดสุดท้ายเหล่านี้
เหตุการณ์ในวันที่ 11 กันยายน 2001 ไม่เพียงแต่เป็นการโจมตีที่สร้างความสูญเสียอย่างใหญ่หลวง แต่ยังเป็นการแสดงให้เห็นถึงความกล้าหาญของมนุษย์ในช่วงเวลาที่มืดมนที่สุด คำพูดสุดท้ายจากผู้ที่เผชิญหน้ากับความตายยังคงเป็นเครื่องเตือนใจให้เราระลึกถึงความรักและความสัมพันธ์ที่มีค่าในชีวิตของเรา แม้ในช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุด ความรักและความกล้าหาญยังคงมีอยู่เสมอ