นักวิทยาศาสตร์ค้นพบปลาชนิดใหม่ที่น่าทึ่งในแม่น้ำอเมซอน ปลานี้มีฟันแบนราบคล้ายมนุษย์ และมีลวดลายบนด้านข้างลำตัวที่เหมือนกับ "ดวงตาของโซรอน" จอมวายร้ายจากเรื่อง "เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์" การค้นพบที่น่าตื่นเต้นนี้ตีพิมพ์ในวารสาร Neotropical Ichthyology
ปลาชนิดใหม่นี้ถูกเรียกว่า "ปลาโซรอน" (Myloplus sauron) เป็นญาติใกล้ชิดกับปลาปิรันย่า การค้นพบนี้ไม่เพียงแต่ช่วยเพิ่มพูนความรู้เกี่ยวกับระบบนิเวศที่ซับซ้อนของแม่น้ำอเมซอนเท่านั้น แต่ยังนำเสนอมุมมองใหม่สำหรับการจำแนกประเภทและวิวัฒนาการของสัตว์
จากการวิเคราะห์ทางพันธุกรรมอย่างละเอียด ทีมวิจัยพบว่าฝูงปลา Myloplus schomburgkii ที่เคยคิดว่าเป็นชนิดเดียวกัน จริงๆแล้วประกอบไปด้วย 3 ชนิดที่แตกต่างกัน: ปลาโซ伦 (M. sauron), ปลาชูมเบิร์ก (M. schomburgkii) และปลาอายแลนด์ (M. aylans) ปลานี้นั้นดูคล้ายกันมากจนยากจะแยกออกด้วยตาเปล่า แต่สามารถจำแนกได้จากความแตกต่างเล็กน้อย เช่น จำนวนกระดูกสันหลัง ก้านครีบหลัง และรูปร่างของครีบก้นในเพศเมีย
ปรากฏการณ์ "ความหลากหลายที่ซ่อนอยู่" (cryptic diversity) นี้พบได้บ่อยในโลกชีววิทยา แต่การค้นพบในปลาที่มีการกระจายพันธุ์อย่างกว้างขวางเช่นนี้ สร้างความประหลาดใจให้กับนักวิทยาศาสตร์
ปลาโซรอนได้รับชื่อนี้เพราะมีลวดลายสีดำด้านข้างลำตัว คล้ายกับดวงตาของโซรอน จอมวายร้ายจากเรื่อง "เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์" การตั้งชื่อที่สร้างสรรค์นี้ แสดงให้เห็นถึงอารมณ์ขันของนักวิทยาศาสตร์ และสะท้อนถึงการผสมผสานระหว่างการวิจัยทางวิทยาศาสตร์กับองค์ประกอบทางวัฒนธรรม ช่วยเพิ่มสีสันให้กับงานวิจัยทางวิชาการที่จริงจัง
ปลาเหล่านี้เป็นที่รู้จักกันทั่วไปในชื่อ "ปลาปาคู" เป็นปลาในกลุ่มปลาคาร์ปที่มีฟันเลื่อย พบในแหล่งน้ำจืดของอเมริกาใต้ ปลาปาคูมักถูกเข้าใจผิดว่าเป็นปลาที่ดุร้าย กินเนื้อเป็นอาหาร แต่จริงๆแล้ว ปลาปาคูส่วนใหญ่เป็นสัตว์กินพืช กินพืชเป็นอาหารหลัก "ฟันมนุษย์" ของพวกมันพัฒนาขึ้นมาเพื่อช่วยบดเคี้ยวพืช การค้นพบนี้ท้าทายความเชื่อที่ผิดๆ เกี่ยวกับปลาเหล่านี้ และเน้นย้ำถึงความสำคัญของการศึกษาวิทยาศาสตร์ เพื่อแก้ไขความเข้าใจที่ผิด
นักวิจัยยังไม่แน่ชัดถึงความสัมพันธ์ที่แน่นอน ระหว่างปลาปาคูทั้ง 3 ชนิดนี้ พวกมันอาจมาจากบรรพบุรุษร่วมกันที่ใกล้ชิด หรืออาจเป็นญาติห่างไกลที่วิวัฒนาการมาบรรจบกัน (Convergent evolution) ความไม่แน่นอนนี้ สะท้อนให้เห็นถึงความซับซ้อนของวิวัฒนาการทางชีววิทยา และยังคงเป็นหัวข้อสำหรับการวิจัยต่อไป